Keramiek Triënnale 2018

CODA Museum Apeldoorn presenteert van 11 maart tot en met 10 juni de Keramiek Triënnale 2018, een tentoonstelling geïnitieerd door de Nederlandse Vakgroep Keramisten (NVK). De Keramiek Triënnale toont het werk van 34 kunstenaars uit Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Denemarken, Finland, Letland, Litouwen en Turkije. Deze zijn geselecteerd uit 360 inzendingen uit heel Europa.

Figuratieve sculpturale keramiek
Het thema van de triënnale is figuratieve sculpturale keramiek. Beelden in installaties van keramiek waarin de figuratie, het herkenbare, een belangrijke rol speelt. De geselecteerde kunstenaars staan garant voor kwalitatief hoogstaand werk en een gevarieerde tentoonstelling waarin uiteenlopende aspecten van figuratie aan bod komen. Met deze internationale tentoonstelling geven CODA Museum en de NVK een stand van zaken op het gebied van de figuratieve sculptuur.

Terugkerend evenement
De Nederlandse Vakgroep Keramisten (NVK) houdt in 2018 voor de vierde keer een grote keramiekmanifestatie. De oorspronkelijke biënnale, die in 2010 begon, is omgezet in een triënnale die plaats heeft in CODA Museum. De NVK besloot in 2010 tot het programmeren van een waar een tentoonstelling en educatieve activiteiten voor het onderwijs en jeugd onderdeel van uit maken. De NVK wil zo niet alleen keramiek promoten en laten zien wat de mogelijkheden van klei zijn, maar ook de keramist en beeldend kunstenaar een platform bieden voor het tonen van de ontwikkelingen binnen hun vakgebied. In de tentoonstelling zijn ook enkele korte films opgenomen waarin keramisten vertellen over hun inspiratiebronnen en werkwijze.

Succesvol
Na de succesvolle eerste editie succesvolle eerste editie in 2010 in Zeewolde organiseerde de NVK in 2012 voor de tweede keer de Keramiek Biënnale. Stond deelname in 2010 open voor leden van de NVK, voor de editie van 2012 werden keramisten en beeldend kunstenaars uit Nederland en België uitgenodigd een werk in te sturen. Met de triënnale in 2015 werd het aantal landen uitgebreid met Frankrijk en Duitsland. De meest recente triënnale stond open voor kunstenaars uit heel Europa. De selectie werd gedaan door een internationale jury die bestond uit drs. Carin E.M. Reinders, directeur-bestuurder CODA Museum Apeldoorn, Monika Gass, directeur Keramikmuseum Westerwald, Höhr-Grenzhausen (DE), Anne Ausloos, kunstenaar en docent (BE) en Anton Reijnders, kunstenaar en docent (NL).

Deelnemende kunstenaars
De deelnemende kunstenaars van 2018 zijn Paula Bastiaansen (NL) , Ieva Bertašiūtė (LT), Skuja Braden (LV), Helmie Brugman (NL), Dorine Camps (NL), Patrick Crulis (FR), André te Dorsthorst (NL), Remy Dubibe (AE), Antonie Eikemans (NL), Eglė Einikytė-Narkevičienė (LT), Alida Everts (NL), Heidi Hentze (DK), Peter Hiemstra (NL), teja van hoften (NL), Marijke Janssen (NL), Anna Dorothea Klug (DE), Marga Knaven (NL), Ad van Lieshout (NL), Jeanne Magnenat (CH), Yves Malfliet (BE), Tiia Matikainen (FI), Claire Murray (UK), Susan Nemeth (AU-UK), Marieke Pauwels (BE), Pablo Ponce (AR-NL), Chris Rijk (NL), Hasan Sahbaz (TR), Hendrik Schink (DE), Nathalie Schnider-Lang (CH), Karin Schösser (AT), Nichola Theakston (UK), Reinhilde Van Grieken (BE), Mirjam Veldhuis (NL) en Corinne Vorwerk-Smaal (NL).

Werkstipendium
Drie van de geselecteerde kunstenaars worden beloond met een werkstipendium. De prijswinnaars worden tijdens de opening bekendgemaakt. Bij de tentoonstelling is een veelzijdig activiteitenprogramma samengesteld. Deelnemers aan de Keramiek Triënnale 2018 verzorgen diverse workshops, lezingen en kinderworkshops. Meer informatie over de activiteiten staat op www.coda-apeldoorn.nl/keramiek en op www.nvk-keramiek.nl

Keramiek Triënnale 2018. CODA Museum Apeldoorn, Vosselmanstraat 299, NL-7311 CL Apeldoorn, +31 (0)55-5268400. Open: dinsdag t/m vrijdag 10.00-17.30 uur, zaterdag 10.00-17.00 uur, zondag 13.00-17.00 uur. Van 11 maart t/m 10 juni 2018. www.coda-apeldoorn.nl | www.nvk-keramiek.nl

Babs Haenen 70

Vormen uit Vuur feliciteert Babs Haenen met haar 70^e verjaardag! Babs Haenen behoort tot de bekendste Nederlandse keramisten. In 1979 studeert ze af aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, waar ze les kreeg van Jan van der Vaart. Ze legt zich – in de geest van de tijd – toe op de ‘moderne pot’; autonome keramiek waarin vorm en oppervlak de hoofdrol spelen. Haar potten en tafelstukken worden met de hand opgebouwd uit dunne, ingekleurde lappen porseleinklei.

De eerste overzichtstentoonstelling was in Keramiekmuseum Princessehof in 1991. Zeven jaar later volgde een solo in het Stedelijk Museum Amsterdam met bijbehorende catalogus en pakkende titel The Turbulent Vessel. Haar potten lijken inderdaad vol beweging te zitten, een wervelwind van plooien, holtes en uitstulpingen. Ook haar kleurgebruik springt in het oog: van kobaltblauw tot baby-roze en diepgroen. De vlekken en patronen spreiden zich als een schilderachtig patchwork over het veelal matte oppervlak.

Het werk van Babs Haenen bevindt zich onder andere in de collecties van bovengenoemde musea, evenals in die van Museum Boijmans Van Beuningen en Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch, als ook het Cooper-Hewitt Museum en Museum of Art and Design in New York.

Ter ere van haar verjaardag is momenteel in galerie The Frozen Fountain in Amsterdam een kleine presentatie van haar werk te zien. Speciaal voor de gelegenheid maakte Haenen twee nieuwe werken en wordt haar nieuwe Flow collectie getoond.

Van Dehua naar Otterlo

Blanc de Chine, Chinees porselein en tegels

Een unieke expositie met porseleinen beelden en tegels van twee hedendaagse Chinese kunstenaars uit de stad Dehua, traditioneel het centrum van het blanc de Chine. De stad Dehua ligt in de provincie Fujian, een belangrijk handelsknooppunt in het zuidoosten van China, aan de Straat van Taiwan.

Uitgenodigd zijn Su Xian Zhong (1968) een meester-kunstenaar die niet alleen in traditionele stijl werkt, maar ook vernieuwing van de kunst aandurft. De tweede kunstenaar is Chen Ming Liang (1963), die dichter bij de traditie blijft. Zij hebben allebei een eigen instituut en hebben zich in hun inzending duidelijk door de Hollandse tulp laten inspireren. Voor deze tentoonstelling hebben ze ook tegels gemaakt, wat nooit eerder in blanc de Chine gedaan is.

Op deze expositie zal ook een deel van het achttiende-eeuwse blanc de Chine uit de collectie van het Kröller-Müller Museum te zien zijn.

Het initiatief voor deze expositie is genomen door kunsthistorica I Hong Tan, vriend van het Nederlands Tegelmuseum museum en gespecialiseerd in de kunst van Oost-Azië.

Als u bij de opening van de tentoonstelling op 3 maart 2018 vanaf 15.00 uur aanwezig wilt zijn, kunt u dit melden bij: johan.kamermans@nederlandstegelmuseum.nl

Nederlands Tegelmuseum Otterlo

zaterdag 3 maart t/m 21 mei 2018

www.nederlandstegelmuseum.nl

Tentoonstelling Arnhemsche Faience in Purmerends Museum

De afgelopen decennia heeft de Arnhemse verzamelaar Benno Steenaert een collectie Arnhemsche Faience aangelegd die een compleet beeld biedt van wat de fabriek ooit aan modellen en decors gemaakt heeft. Een representatief overzicht van de gehele productie is onlangs geschonken aan de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Na de overzichtstentoonstelling in Arnhem, toont het Purmerends Museum vanaf 20 februari tot en met 29 juli 2018 een keuze uit deze prachtige collectie in samenhang met de eerste jaren van de Purmerendse plateelbakkerij 'Purmerend' van Jb. Vet & Co (1903-1906).

De Arnhemsche Fayencefabriek
Van 1907 tot 1934 stond in Arnhem de Arnhemsche Fayencefabriek, opgericht door de gebroeders Vet nadat hun plateelbakkerij Jb Vet & Co in Purmerend was afgebrand. Kenmerkend, voor zowel Purmerend als Arnhem is het aardewerk met een roomkleurige ondergrond, sierlijk beschilderd met floraal lineaire decors en voorzien van een mat glazuur. Er werden ook stukken gemaakt met een donkere ondergrond en glanzend glazuur. De fabriek maakte zowel sieraardewerk - waaronder vazen, jardinières en wandborden - als gebruiksaardewerk zoals serviezen, likeurstellen, inktstellen en kandelaars. Begin jaren twintig floreerde de fabriek en moest meerdere malen uitbreiden, maar tijdens de crisisperiode in de jaren dertig werd de productie van het handgeschilderde aardewerk te duur en ging men over op de productie van aardewerk met stroomglazuur in diverse kleuren. In 1934 leidde de crisis uiteindelijk tot sluiting van de fabriek.

Purmerends Museum
Kaasmarkt 20
1441 BG Purmerend
0299-472718
website Purmerends Museum

New publication on the 18th-century ceramics decorator Fidelle Duvivier

In the Footsteps of Fidelle Duvivier. A career summary with new discoveries of his work for the Sceaux manufactory in France plus a pictorial Appendix illustrating some of his decoration done in England and the Netherlands. Today, Duvivier’s name and decorative work are still virtually unknown on the Continent, owing to the fact that his career has received little attention outside of England.

This book offers the latest research findings and provides a new chapter to his story, which is why it will be of interest to collectors, museums and auction houses in Britain, France, and the Netherlands, as well as elsewhere in Europe and the United States. In addition, it presents the essential history of the 18th-century French manufactory at Sceaux, one that has been sorely neglected in ceramic literature.

After studying Duvivier’s activity in England, and having subsequently traced his career backwards in time, searching for his work in the Netherlands (at Loosdrecht and for The Hague), the author next concentrated her research efforts in France, where she was able to identify a diverse array of examples showing Duvivier’s decoration on both faience and porcelain (Sceaux and Mennecy).

Stylistically speaking, it was not difficult to recognize how Duvivier’s charming Dutch landscapes influenced his later work for New Hall and other English manufactories. But it was surprising to see how his earlier work for Sceaux, embodying the pleasing French tastes of the period, even carried over to his first English decorations, and confirmed the suspicion that he had worked at Sceaux – not once, but twice.

In addition to the richly illustrated main section of this publication, there are three appendices:

Appendix A contains a broad selection of photographs of Fidelle Duvivier’s work done in England, France, and the Netherlands. These are compared and discussed by category. This section should be a valuable aid in future attribution work.

Appendix B contains new genealogical findings (a Duvivier family chart, and details of his first daughter’s birth and baptism in Sceaux).

Appendix C includes historical descriptions of the various manufactories and decorating establishments where Duvivier was employed (Tournai, Derby, James Giles’s London atelier, Loosdrecht, The Hague, New Hall). These summaries should be helpful to readers in other countries for whom these names might be unfamiliar. A bibliography is also included.

In the Footsteps of Fidelle Duvivier
by Charlotte Jacob-Hanson
Format: Soft cover, 8 ½ by 11 inches, 108 pages, 125 illustrations
Available from the author at her website:

www.chjacob-hanson.com

In memoriam Betty Woodman (1930-2018)

 Begin dit jaar overleed de Amerikaanse keramist Betty Woodman. Met haar expressief beschilderde keramiek veroverde zij vanaf de jaren zestig de kunstwereld. Grote formaten en vrolijke kleuren kenmerken haar stijl. In 2006 had Woodman als eerste levende vrouwelijk kunstenaar een overzichtstentoonstelling in het Metropolitan Museum of Art in New York. Ondanks haar hoge leeftijd was zij nog altijd actief als kunstenaar.

Momenteel is werk van Betty Woodman te zien in de collectieopstelling Stedelijk BASE in het Stedelijk Museum Amsterdam. Voor meer informatie over Betty Woodman, lees het in memoriam van het Stedelijk en het persoonlijke relaas (in Engels) van keramiekspecialist Garth Clark. 

 “Black & White”- keramische kunst in zwart en wit

Keramiek kan op heel veel manieren kleurrijk gemaakt worden. Sommige kunstenaars kiezen echter bewust voor het weglaten van kleur. Resultaat is geen overzicht van uitersten of tegenstellingen. De keramische werken in deze expositie tonen het pure materiaal, met sobere decoraties, vrij van franje of frivoliteiten. Het resultaat is sober, strak, verstild, grafisch en poëtisch werk. Ontdek de schoonheid van dit ingetogen palet van kunstenaars uit heel Europa. Het is adembenemend als een maagdelijk sneeuwlandschap. Even ontsnappen uit het hectische leven van alle dag kan door deze serene zwart-witte wereld te bezoeken. De nieuwe expositie is van 19 januari 2018 t/m 8 april 2018 in Keramiekcentrum Tiendschuur Tegelen te zien. 

Wim Borst (NL) heeft zich in een carrière van ruim 40 jaar gespecialiseerd in strakke ingetogen geometrische vormen. Hij bouwt deze op met platen en werkt ze met een ongeëvenaard perfectionisme af. De rechthoek is meestal het uitgangspunt voor zijn steengoed objecten. Vervolgens speelt hij met de oorspronkelijke vorm, door deze te versnijden en de elementen weer samen te stellen tot een nieuwe vorm. Tot slot brengt hij op zijn overheersend zwarte en grijze vormen hier en daar een accent aan met wit.

Brigitte Marionneau (F) maakt ook sculpturen die geënt zijn op geometrische vormen, toch zijn haar vormen zachter en ronder. Ze lijken uit steen gehouwen. Ze heeft haar werk gepolijst, wat de associatie met natuursteen vergroot en tegelijkertijd haar werk minder hard en meer aaibaar maakt.

De objecten van Karin Bablok (D) zijn al even perfect geschapen als het werk van Wim Borst. Zij vormt haar porseleinen container- en vaasvormen aan de draaischijf. Daarna werkt ze deze zo nauwkeurig af, dat er geen vingerafdruk meer te vinden is, op haar signering na. Met zwarte engobe decoreert ze haar werk. Hiervoor kiest ze twee varianten. Strakke zwarte lijnen die eerder geprint lijken dan geschilderd. De tweede variant zijn expressieve spetters en penseelstreken die energiek maar toch gecontroleerd op haar werk zijn aangebracht.

Monika Debus (D) maakt minder ingetogen werk. Zij brak internationaal door met haar krachtige schilderingen op de platte kleiplaten waarmee ze haar objecten vormde. Tegenwoordig bouwt ze haar sculpturen eerst met de hand op om ze vervolgens met een veel verfijnder lijnenspel in zwart en grijs te decoreren. De patronen ‘wandelen’ over haar organische sculpturen en lijken het geheel tot leven te wekken.

Ook de sculpturen van Ursula Commandeur (D) lijken te kunnen bewegen. Deze worden opgebouwd uit kleine keramische elementjes. Ursula monteert deze met draad tot een groter geheel. Haar vormen doen soms denken aan een spijkerbed of een maliënkolder, soms aan een reusachtig insect. Fascinerende kriebels in zwart-wit.

Petra Wolf (D) maakt werk dat herinnert aan structuren uit de natuur. Zoals sponzen, botten, boomschors, houtnerven en gebarsten aarde. De weelde die in de natuur te vinden is vertaald in organische zwarte sculpturen afgewerkt met wit.

Nathalie Domingo (F) vindt ook inspiratie in plantaardige vormen.  Haar objecten lijken uit de natuur ‘geplukt’ te zijn. Deze zwarte ‘mossen’, ‘paddenstoelen’ of ‘koralen’ werkt ze af met een fascinerend laagje keramische ‘rijp’.

Ljubica Jocic Knežević (Servië) maakt organische structuren in het platte vlak. Haar zeer grafische werken, zijn een spel van witte klei slierten in een zwarte ondergrond. Het zou ook een uitsnede van de aarde kunnen zijn, witte wortels van planten die zich een weg zoeken in de aarde. Gehuld in een gouden lijst herinneren ze aan kunsthistorische stromingen zoals het Jugendstil, het symbolisme en de tekeningen van Jan Toorop.

Valeria Nascimento (UK) verrast de toeschouwer met indrukwekkende wandinstallaties opgebouwd uit flinterdunne fijne porseleinen zwart-witte elementjes. Een duizelingwekkende hoeveelheid van keramische vormpjes vormen een spectaculair geheel.

Op onderstaande data zijn kunstenaars persoonlijk aanwezig: 

20 januari- Karin Bablok, geeft uitleg bij haar werk, 14-16u.;  4 maart – Petra Wolf, demonstreert haar technieken, 14-16u.; 11 maart-Ursula Commandeur, demonstreert haar technieken,  14-16u.

Keramiekcentrum Tiendschuur Tegelen, Openingstijden:  di t/m zo 11.00u-17.00 uur. 

Kasteellaan 8, 5932 AG Tegelen (Venlo), www.tiendschuur.net, info@tiendschuur.net

Gemeentemuseum Den Haag primeur: geprint porselein van Olivier van Herpt

Het Gemeentemuseum bezit een aantal Delftse tulpenvazen uit de zeventiende eeuw die zijn opgebouwd uit diverse gestapelde onderdelen. Soms gaat het om een enkel onderdeel dat bewaard is gebleven. In opdracht van het museum heeft ontwerper Olivier van Herpt (1989) een ‘verweesd’ basement van een Delfts blauwe bloemenpiramide een nieuw aanzien gegeven. Het gestapelde ontwerp is laag voor laag opgebouwd met een door hemzelf ontwikkelde 3D-printer. Met deze nieuwe aanwinst heeft het museum een porseleinen primeur in huis. 

De titel van het werk, Arcanum, verwijst naar het geheime fabricageprocedé van het gewilde Chinese porselein dat men in het zeventiende-eeuwse Europa koortsachtig probeerde te achterhalen. Bij gebrek aan porseleinklei, kaolien, wist men in Delft met tinglazuren aardewerk te produceren dat in verschijningsvorm porselein het beste imiteerde. Eeuwen later kan het ontwerpproces van Van Herpt ook gezien worden als een zoektocht naar het arcanum. 

Uniek vervaardigingsproces
De ontwerper-pottenbakker-uitvinder ontwikkelde tijdens zijn afstuderen aan de Design Academy Eindhoven een 3D-printer voor het printen van aardewerk. Laag voor laag kan hij hiermee de meest uiteenlopende vormen produceren. Bovendien staat het nieuwe digitale ontwerpprocedé het toe uniforme elementen naar wens te vergroten of te verkleinen. Dit maakt het bij uitstek geschikt voor het ontwerpen van een gestapelde bloemenpiramide. Als knipoog naar het arcanum experimenteerde Van Herpt speciaal voor het Gemeentemuseum voor het eerst met het printen van porselein. Dit bemoeilijkte het procedé omdat het materiaal tijdens het drogen en bakken flink krimpt en porselein op een hoge temperatuur moet worden afgebakken (circa 1300 ^oC). Aansluitend bij het basement koos hij er bovendien voor kobalt te gebruiken, het pigment dat Delfts aardewerk en Chinees porselein hun karakteristieke blauw-witte kleurstelling geeft. Een nieuwe oven en talloze vorm- en kleurproeven verder is het ideale vervaardigingsproces doorgrond. Wat in Europa uiteindelijk pas in de achttiende eeuw lukte – het vervaardigen van porselein – tilt Van Herpt met zijn procedé weer naar een hoger niveau. 

Tulpenvazenproject
De aanwinst van Olivier van Herpt markeert een nieuw hoofdstuk in het tulpenvazen project dat het museum in 2007 is gestart. Eerder hebben Ineke Hans, Wieki Somers en Jurgen Bey onderdelen van voorheen meerdelige Delfts blauwe vazen bekroond met aanvullingen naar eigen ontwerp. Arcanum is nu te zien in het Gemeentemuseum Den Haag.

Ontwerpen Art Nouveau aardewerk gevonden op fabrieksterrein Utrecht

Tijdens archeologisch onderzoek aan de Vaartsche Rijn in Utrecht zijn unieke ontwerpen gevonden van prachtig art nouveau aardewerk dat tussen 1884 en 1905 werd gemaakt in de Faience- en Tegelfabriek 'Holland'. Daaronder bevinden zich serviesontwerpen van architect H.P. Berlage en meubelontwerper Jac. van den Bosch. De ontwerpen geven een prachtig kijkje in de keuken van een van de interessantste aardewerkfabrieken uit de art nouveau-periode in Nederland. Het archeologisch onderzoek werd in september 2017 verricht door RAAP in opdracht van GTZ Investment.

Biscuit
De ontwerpen werden gevonden door archeologen van RAAP in een kuil met ongeveer 5.000 nog ongeglazuurde scherven (‘biscuit’) van vazen, schalen, borden en ander serviesgoed. De ontwerpen bestaan uit gestileerde bloemen, soms gecombineerd met insecten en vogels. Daarbij gaat het zowel om geschilderde ontwerpen als om schetsen en tekens in potlood. Het is een unieke verzameling die een beeld geeft van hoe de wereldberoemde ontwerpen van de serviezen, die tegenwoordig in nationale en internationale musea te vinden zijn, tot stand kwamen. "Deze vondsten vormen een mooie aanwinst voor het cultureel erfgoed van onze stad", zegt de Utrechtse wethouder Kees Geldof (Erfgoed). "Ze zullen leiden tot verder en diepgaand onderzoek naar de collectie en het proces van het ontwerp."

Verder onderzoek
De bijzondere vondst roept ook nog veel vragen op. Want waarom is deze collectie ooit begraven en waarom is alles kapot? Ook is nog niet geheel duidelijk om welke ontwerpstadia het gaat. Om mogelijke antwoorden op deze vragen te kunnen krijgen, zal het gevonden serviesgoed verder worden onderzocht en zoveel mogelijk worden gereconstrueerd. Dat zal de komende tijd gebeuren in de ArcheoHotspot in Utrecht, die voor bezoekers van Castellum Hoge Woerd vrij te bezoeken is. 

ArcheoHotspot
De openingstijden van de ArcheoHotspot in Castellum Hoge Woerd in De Meern zijn: elke woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 12:00 tot 16:00. Hogewoerdplein 1 3454 PB Utrecht.

RMO: Along the Road to Nineveh

De monumentale schilderijen en keramische objecten van de internationaal gerenommeerde kunstenaar Qassim Alsaedy (Bagdad, 1949) ademen in alles geschiedenis. Voor deze expositie liet hij zich inspireren door het oude Nabije Oosten en de ruïnes van Nineveh, ooit de hoofdstad van het Assyrische rijk. Alsaedy exposeert in Along the Road to Nineveh bestaand en nieuw werk, in totaal 22 schilderijen en keramiek-werken. De schilderijen en objecten van Qassim Alsaedy vindt u in de entreehal van het museum, in de ruimte achter en naast de Egyptische tempel.

Vierkant met reliëf

Bijna al het werk van Alsaedy is vierkant, een vorm die verwijst naar de duizenden jaren oude plaquettes die in Iraakse tempels zijn gevonden. Op deze vierkante plaquettes staan afbeeldingen in reliëf. Alseady maakt ook veel gebruik van reliëf in zijn werk. Met verf schildert hij de tekens op een paneel, laagje voor laagje. Na vele lagen oogt het alsof de tekens uit een mal gerold zijn. Zijn werk is altijd tactiel en driedimensionaal.

Qassim Alsaedy

Qassim Alsaedy woont sinds 1994 in Nederland. Als student aan de kunstacademie bezocht hij de ruïnes van de antieke stad Nineveh, die hem later zouden blijven inspireren. Onder het regime van Saddam Hussein zat hij negen maanden vast als politieke gevangene. In de jaren 80 ontvluchte hij Irak, waarna hij via omzwervingen in Europa terecht kwam. Tijd is een kenmerkend element in zijn werk, evenals zijn streven naar 'absolute schoonheid', om tegenwicht te bieden tegen oorlog en de lelijkheid die dat voortbrengt. De architecturale vormen van zijn keramische werk, waarin de vormentaal en kleuren van het oude Nabije Oosten weerklinken, creëerde hij samen met de Duitse keramiste Brigitte Reuter (1945).

Zie voor meer informatie: website RMO.